Mag ik wat vragen?
Ik herinner mij een gesprek met mijn zus. Zij was een jaar of tien, ik was ongeveer acht jaar oud. Ik was en ben duidelijk de rustige van ons twee. Zij was goed in praten, dingen zeggen, gesprekken voeren. Mijn gesprekken waren vaak snel afgelopen. Ik had ook regelmatig geen idee wat ik zeggen moest. Ik keek liever, observeerde graag anderen en verkeerde regelmatig in mijn eigen wereld. Als achtjarig meisje zag ik dat mijn grote zus dit anders deed. Ik besloot haar te vragen: ‘Hoe voer je gesprekken?’
Mijn zus vertelde mij dat ik een vraag terug kan stellen op het moment dat ik een vraag krijg. Een eureka moment in mijn jonge leven. Niemand die toen al wist dat ik het stellen van vragen in mijn latere leven veelvuldig zou gebruiken, laat staan er mijn werk van zou maken.
Vragen stellen is inmiddels een cruciaal onderdeel van mijn vak. Door vragen te stellen zorg ik er voor ik mijn nieuwsgierigheid in anderen kan uiten. Waar ik vroeger alleen observeerde, krijg ik nu met behulp van vragen nog zoveel meer informatie! Door vragen te stellen zorg ik voor duidelijkheid en overzicht. Het brengt gesprekken binnen teams op gang, maakt moeilijke zaken bespreekbaar en verbetert het onderlinge begrip. Het stellen van vragen is een belangrijke factor bij goede communicatie. Nieuwsgierig zijn naar elkaar is een voorwaarde voor een goede samenwerking. Van oprechte interesse ontvangen worden mensen alleen maar beter. Bovendien kun je van elkaar leren door vragen te stellen. En wie wil zichzelf nu niet ontwikkelen?
Je leest: Ik ben enorm enthousiast over het stellen van vragen. Om mijzelf te blijven ontwikkelen in mijn vak als coach en trainer op het gebied van leiderschap en teamontwikkeling, wil ik elke dag leren. Ik stel vragen, lees artikelen, boeken, stel nog meer vragen en ga op zoek naar de antwoorden op mijn eigen vragen. Wijsheid komt misschien gedeeltelijk met de jaren, het stellen van de juiste vraag brengt je sneller bij die wijsheid.
Mag ik jou nu ook een aantal dingen vragen? Wat is de laatste vraag die jij aan een ander gesteld hebt? En dan bedoel ik niet: ‘Hoe is het?’ om daarmee eigenlijk enkel een gesprek te openen of uit pure beleefdheid. Ik bedoel die vraag waarin je oprecht benieuwd was naar het antwoord. Als je je dat niet meer kunt herinneren, welke oprecht geïnteresseerde vraag zou jij dan willen stellen aan iemand uit je omgeving? Stel dat je deze vraag stelt, wat zou dit je opleveren?
Van mijn zus en mij kan nog steeds gezegd worden dat ik de meest rustige ben. Inmiddels kan ook gezegd worden dat mijn zus wel eens gek wordt van mijn vragen. Ik geloof ook dat zij niet de enige is. Ik ben mijn zus dankbaar voor het inzicht dat ze mij gegeven heeft. Misschien toen wel de start van mijn carrière. Wie zal het zeggen?